Toen Milan Boer van Go Graphic jaren geleden aan het opruimen was bij haar oma, stuitte ze op een oude, stoffige doos. Wat ze toen vond, veranderde alles. ‘Het was alsof ik een schatkist opende’, zegt de Rotterdamse lachend. ‘In die doos lagen allemaal oude camera’s van mijn opa, die helaas op jonge leeftijd is overleden. Mijn oma gaf ze aan mij, en ik kan gerust zeggen dat mijn liefde voor fotografie daar echt tot bloei is gekomen.’
Milan heeft haar opa, Piet Vrauwdeunt, nooit gekend. Maar door haar oma’s verhalen en de vele foto’s kreeg ze toch een beeld van hem. ‘Mijn opa zat op de bank bij Feyenoord toen ze in 1970 de Europa Cup 1 wonnen tegen Celtic in Milaan. Een echte Feyenoorder. Net als zijn vader, Manus Vrauwdeunt, die ook bij Feyenoord speelde en in het Nederlands elftal. Helaas is mijn opa maar 43 jaar geworden, hij overleed in 1987.’
Wanneer Milan in De Kuip is, voelt ze een sterke band met haar opa. ‘Er hangt een foto van Willem van Hanegem, Coen Moulijn én mijn opa na het winnen van de Europa Cup. En de namen van mijn opa en overgrootvader staan ook op een tegel aan de Olympiazijde. Dat maakt het extra bijzonder, want aan die kant van het stadion heb ik zelf vijf jaar gewerkt als projectleider in de horeca.’
Terug naar de bijzondere vondst: de camera’s van haar opa. ‘Sommige hebben zijn initialen erin gegraveerd. Dat maakt ze echt uniek. Ze werden de basis van mijn eigen collectie analoge camera’s, die ik nog steeds privé gebruik. Het zijn pareltjes uit de jaren zeventig.’
Milan lacht: ‘Als kind was ik altijd al bezig met vormgeven, en ik heb ook de nodige camera’s versleten, maar het is bijzonder dat juist door de camera’s van mijn opa de liefde voor het vak verder is ontwikkeld.’
Milan heeft haar opa, Piet Vrauwdeunt, nooit gekend. Maar door haar oma’s verhalen en de vele foto’s kreeg ze toch een beeld van hem. ‘Mijn opa zat op de bank bij Feyenoord toen ze in 1970 de Europa Cup 1 wonnen tegen Celtic in Milaan. Een echte Feyenoorder. Net als zijn vader, Manus Vrauwdeunt, die ook bij Feyenoord speelde en in het Nederlands elftal. Helaas is mijn opa maar 43 jaar geworden, hij overleed in 1987.’
Wanneer Milan in De Kuip is, voelt ze een sterke band met haar opa. ‘Er hangt een foto van Willem van Hanegem, Coen Moulijn én mijn opa na het winnen van de Europa Cup. En de namen van mijn opa en overgrootvader staan ook op een tegel aan de Olympiazijde. Dat maakt het extra bijzonder, want aan die kant van het stadion heb ik zelf vijf jaar gewerkt als projectleider in de horeca.’
Tekst gaat verder onder de foto (Koch, Eric / Anefo)
De Kameraadjes
De liefde voor Feyenoord zit diep in de familie. ‘Mijn oma regelde al bij mijn geboorte dat ik lid werd van De Kameraadjes’, vertelt Milan. ‘En mijn vader is nog steeds een fanatieke supporter met een seizoenkaart aan de Olympiazijde. Mijn oma? Die staat gewoon nog altijd achter de bar op Varkenoord. Ja, Feyenoord loopt als een rode draad door ons leven.’Terug naar de bijzondere vondst: de camera’s van haar opa. ‘Sommige hebben zijn initialen erin gegraveerd. Dat maakt ze echt uniek. Ze werden de basis van mijn eigen collectie analoge camera’s, die ik nog steeds privé gebruik. Het zijn pareltjes uit de jaren zeventig.’
Milan lacht: ‘Als kind was ik altijd al bezig met vormgeven, en ik heb ook de nodige camera’s versleten, maar het is bijzonder dat juist door de camera’s van mijn opa de liefde voor het vak verder is ontwikkeld.’
Tekst gaat verder onder de foto
Eigen bedrijf
Die liefde bracht haar uiteindelijk bij haar eigen bedrijf, Go Graphic, dat ze drie jaar geleden oprichtte. ‘We ondersteunen bedrijven in alles rondom online branding. Van contentcreatie tot volledig social media beheer. Het leuke is dat ik dus nog steeds veel fotografeer. Onze opdrachten komen uit allerlei hoeken, van biermerken tot uitvaartondernemingen. Dat maakt het werk heel divers, en daar haal ik enorm veel energie uit.’Tekst: Cris Rolandus
Fotografie: Sylvia Kuiper