Toen Rob van Os, directeur en medeaandeelhouder van Schouten Zekerheid, voor het eerst naar Feyenoord ging, was het meteen duidelijk: dit is liefde op het eerste gezicht. ‘Dit is mijn club!’ Het was in 1967, tegen GVAV, voor maar liefst 65.000 mensen. ‘Ik was compleet overdonderd.’
Die liefde voor Feyenoord gaat lang terug. ‘Toen ik een jaar of twaalf was, ging ik gewoon zelf naar De Kuip. Een kaartje had je toen nog voor 2,5 gulden. We stonden altijd aan de kant waar Feyenoord naartoe speelde, achter het doel. Dat was nog normaal in die tijd. We renden gewoon in de rust naar de andere kant. Nu is dat ondenkbaar,’ lacht Rob.
Feyenoord zat diep in zijn hart, maar er was thuis wel een klein spanningsveld: ‘Mijn vader was eigenlijk voor Ajax, maar toch sleepte hij me als jongetje mee naar Feyenoord – GVAV. Daar ben ik hem nog steeds dankbaar voor. Maar hij kon me ook wel een beetje sarren hoor, als het met Feyenoord minder ging. Tsja, zo ging dat.’
‘Ik heb drie Feyenoordshirts aan de muur hangen. Eén met alle handtekeningen van de spelers van toen, gekocht op een veiling. Die móést ik gewoon hebben.’
Rob heeft mooie reizen met Feyenoord meegemaakt, maar dat verliep niet altijd soepel: ‘In 1993 speelde Feyenoord tegen Spartak Moskou voor de Europa Cup II. We stonden met een groep businessclubleden voor het stadion, maar de wedstrijd werd verplaatst naar de dag erna door het slechte weer. Wij vlogen die dag alleen alweer terug, dus hebben die wedstrijd nooit gezien!’
Die liefde voor Feyenoord gaat lang terug. ‘Toen ik een jaar of twaalf was, ging ik gewoon zelf naar De Kuip. Een kaartje had je toen nog voor 2,5 gulden. We stonden altijd aan de kant waar Feyenoord naartoe speelde, achter het doel. Dat was nog normaal in die tijd. We renden gewoon in de rust naar de andere kant. Nu is dat ondenkbaar,’ lacht Rob.
Feyenoord zat diep in zijn hart, maar er was thuis wel een klein spanningsveld: ‘Mijn vader was eigenlijk voor Ajax, maar toch sleepte hij me als jongetje mee naar Feyenoord – GVAV. Daar ben ik hem nog steeds dankbaar voor. Maar hij kon me ook wel een beetje sarren hoor, als het met Feyenoord minder ging. Tsja, zo ging dat.’
Tekst gaat verder onder de foto
Feyenoordshirts aan de muur
Schouten Zekerheid, gevestigd aan de Van Brienenoordbrug, ademt Feyenoord. Vanuit zijn raam kijkt Rob uit op De Kuip. ‘Dat uitzicht verveelt natuurlijk nooit. Ik wilde per se uitkijken op het stadion’, zegt hij met een glimlach.‘Ik heb drie Feyenoordshirts aan de muur hangen. Eén met alle handtekeningen van de spelers van toen, gekocht op een veiling. Die móést ik gewoon hebben.’
Rob heeft mooie reizen met Feyenoord meegemaakt, maar dat verliep niet altijd soepel: ‘In 1993 speelde Feyenoord tegen Spartak Moskou voor de Europa Cup II. We stonden met een groep businessclubleden voor het stadion, maar de wedstrijd werd verplaatst naar de dag erna door het slechte weer. Wij vlogen die dag alleen alweer terug, dus hebben die wedstrijd nooit gezien!’
Tekst gaat verder onder de foto
Impact
De directeur van Schouten Zekerheid kan uren over Feyenoord praten. ’Heb je even?’ zegt hij. ‘Ik vraag me echt af of de spelers wel beseffen hoe enorm de impact van de club is op mensen. Als Feyenoord verliest, krijgen mensen letterlijk geen hap door hun keel. Ik ben daar ook gevoelig voor. Ik heb ooit geprobeerd wat afstand te nemen, maar die club betekent te veel voor mij. Ik vrees dat dat altijd zo zal blijven.’Tekst: Cris Rolandus
Fotografie: Vincent van Dordrecht