Stefan Hulman van FirmCC is het bewijs dat wanneer een droom uiteenspat, niet alles verloren hoeft te zijn. Want waar de ene deur dichtgaat, gaat een andere open. Maar een litteken … blijft een litteken.
Nog altijd voelt de voormalig wethouder van Rotterdam soms de pijn van zijn afkeuring bij de Koninklijke Militaire Academie in de jaren negentig. ‘Zelfs na al die jaren denk ik er nog wel eens aan terug. Als jongeman van 20 jaar was ik enorm gecommitteerd aan mijn droom: werken bij de landmacht.’
‘Het was de tijd van de Koude Oorlog. Ik wilde staan voor de vrijheid in het Westen, omarmde uiteraard de waarden die wij hier hanteren, wilde onze democratie beschermen. Dat kon ik concretiseren door mij aan te melden bij de landmacht.’
Stefan besloot bestuurskunde te gaan studeren in Rotterdam aan de EUR. ‘Dat ging op zich goed, maar de frustratie bleef. Ik heb toen de fout gemaakt te veel alles zelf op te willen lossen, had beter met mensen in gesprek kunnen gaan. Ik heb moeten zoeken naar mijn nieuwe rol in het leven. Maar deze solistische reis heeft me ook veel gebracht. Ik leerde om zelf met teleurstellingen om te gaan, ontwikkelde veel mentale weerbaarheid. De les voor anderen? Geef niet op, er komen nieuwe kansen. En betrek andere mensen in je proces.’
Nog altijd voelt de voormalig wethouder van Rotterdam soms de pijn van zijn afkeuring bij de Koninklijke Militaire Academie in de jaren negentig. ‘Zelfs na al die jaren denk ik er nog wel eens aan terug. Als jongeman van 20 jaar was ik enorm gecommitteerd aan mijn droom: werken bij de landmacht.’
‘Het was de tijd van de Koude Oorlog. Ik wilde staan voor de vrijheid in het Westen, omarmde uiteraard de waarden die wij hier hanteren, wilde onze democratie beschermen. Dat kon ik concretiseren door mij aan te melden bij de landmacht.’
Tekst gaat verder onder de foto
Zekerheidje
Ondanks dat de kans klein was dat hij werd aangenomen, slechts 5%, kende hij geen twijfel. Natuurlijk, wanneer je zoveel toewijding uitstraalt en ook nog eens de hersenen hebt, dan ben je welkom. ‘Maar een val op mijn knie ruïneerde niet alleen mijn kniegewricht, maar ook mijn militaire carrière. In 1993 werd ik afgekeurd. Daar stond ik dan. Ik had nog nooit nagedacht over een alternatief. Voordat ik was begonnen als pelotonscommandant, was mijn droom alweer voorbij. Een hard gelag.’Stefan besloot bestuurskunde te gaan studeren in Rotterdam aan de EUR. ‘Dat ging op zich goed, maar de frustratie bleef. Ik heb toen de fout gemaakt te veel alles zelf op te willen lossen, had beter met mensen in gesprek kunnen gaan. Ik heb moeten zoeken naar mijn nieuwe rol in het leven. Maar deze solistische reis heeft me ook veel gebracht. Ik leerde om zelf met teleurstellingen om te gaan, ontwikkelde veel mentale weerbaarheid. De les voor anderen? Geef niet op, er komen nieuwe kansen. En betrek andere mensen in je proces.’
Tekst gaat verder onder de foto
Eigen bedrijf
Die nieuwe kansen vond hij zelf ook. Na het burgemeesterschap in Den Helder en Ridderkerk én het directeurschap van Reisinformatiegroep 9292, startte Hulman in 2018 voor zichzelf. Met een schat aan ervaring helpt hij met FirmCC nu organisaties met complexe managementvraagstukken inzicht te krijgen en zaken in beweging te brengen. ‘En raad eens’, lacht hij, ‘Ik ben intussen tóch reserveofficier en politievrijwilliger.’Tekst: Fred Louter
Fotografie: Vincent van Dordrecht