Zoektocht in de twilight zone

Erik Drost praat nog maar zelden publiekelijk over zijn bedrijf. En als hij het doet, dan bij voorkeur niet te lang. Niet uit schaamte, benadrukt hij. ‘Maar als ik vertel wat ik doe, gaat het áltijd daarover. En ik wil het soms ook gewoon over voetbal hebben. Het succes van Second Love is niet wie ik bén. Het is iets dat ik dóe.’

Second Love, de datingsite voor mensen in een relatie, is sinds de start in 2008 een begrip. Omstreden volgens critici, die vinden dat het vreemdgaan faciliteert. ‘Maar dat is te kort door de bocht’, zegt Erik. ‘Het gaat vooral om aandacht. Aandacht die veel mensen thuis blijkbaar niet genoeg krijgen.’

Vrijheid boven alles

Als kind had Erik een weerbarstige relatie met het fenomeen ‘school’. Een aantal wisselingen van scholen bracht hem uiteindelijk op de Vrije School. Dat is, zegt hij nu, bepalend geweest: ‘Ik heb daar iets meegekregen wat ik nog steeds in me heb: dat je anders mag zijn, dat je niet in de pas hóéft te lopen. Die vrijheid heeft me gevormd.’

Daarna volgde hij de Lagere Technische School, richting autotechniek. ‘Ik was geen geweldige leerling. Niet lui, maar ik vond het schoolsysteem niks. Theorie was niet mijn ding. Mijn handen gebruiken, dat lag me beter.’

Tekst gaat verder onder de foto

Alles zelf ontdekken

Nog voordat Erik de LTS kon afronden, was hij al aan het werk in een garage: ‘Lekker sleutelen, beetje kletsen met klanten. Het was er gezellig. Eerlijk werk. Als die zaak niet failliet was gegaan, dan stond ik daar nu nog… Echt waar! En ik denk dat ik dan ook gelukkig was geweest, hoewel mijn financiële vrijheid wel een extra factor is in mijn huidige leven.’

Erik heeft het allemaal stap voor stap opgebouwd: ‘Ik had geen plan, geen netwerk, geen ondernemersfamilie. Alles heb ik zelf moeten ontdekken. Mijn uitgavenpatroon is nooit over de top geweest.’

Over de precieze omvang van zijn financiële onafhankelijkheid doet Erik liever geen uitspraken: ‘Ik weet ook niet precies meer wat ik verdien. Maar het is goed. Ik kan mijn eigen agenda bepalen. Als ik wil lunchen met een vriend, dan doe ik dat. Als ik op vakantie ben, log ik ’s ochtends even in, en dan is het klaar. Die rust had ik vroeger niet. Ik heb altijd gewerkt alsof het geen werk was. Maar nu voel ik pas écht hoe vrij ik ben. En dat is de grootste rijkdom.’

Tekst gaat verder onder de foto

Tussen relatie en porno

Na de periode in de garage begon Erik als ondernemer. In de reclame. Een deel van zijn klantenkring was actief in de destijds opkomende seks-lijnen. ‘Die mensen verdienden geld als water. Ik had het goed, maar werkte gewoon voor de marges van de campagnes die ik voor ze maakte.’ Tegelijkertijd verbaasde Erik zich over het enorme gat op de markt van dating en seks: Je had singlesites voor dating en je had porno. Maar daartussen? Niets!

‘Op straat, in de tram, op het werk en in het uitgaansleven zag ik dat er vooral behoefte was aan iets anders. Een beetje flirten, beetje plagen, een complimentje, ontdekken wat er mogelijk is. Daar zijn zó veel mensen mee bezig, daar zit zó veel energie in. Per slot van rekening gaat dat veel meer om verbinding dan om seks. Zo ontstond in 2006 het eerste idee voor wat later Second Love werd.’

Tekst gaat verder onder de foto

Vriendschap met littekens

Samen met twee partners, een jeugdvriend en een techneut, richtte Erik in 2008 Second Love op: ‘We begonnen gewoon thuis. Platform maken. Campagnes bedenken. Profielen keuren. Ik was zelf de klantenservice. Geen businessplan, geen budget, maar wel een idee waar we in geloofden.’

Inmiddels zijn ze nog met z’n tweeën. De jeugdvriend is uit het bedrijf. Dat blijkt een beleefde formulering: ‘We dachten totaal anders over de koers. En onderweg gebeurde er is wat niet kon. Dan moet je kiezen. Het heeft me veel pijn gedaan. Niet eens zakelijk, maar als mens. Je bouwt samen iets op en denkt: dit is voor altijd.’ Hij zegt het nu zonder wrok: ‘Als ik terugkijk, is het goed dat we die beslissing hebben genomen. Het gaf rust. Maar het blijft pijnlijk…’

En de naam Second Love? Hij zegt het bijna achteloos: ‘We zochten iets wat tussen “relatie” en “seks” in zat. Iets met gevoel. Second Love klonk goed. En de mensen begrepen het. Dit is niet voor mensen die hun partner willen dumpen. Het is voor mensen die zich afvragen: mis ik iets?’ Soms is de uitkomst verrassend. ‘Er zijn gebruikers die na een paar weken zeggen: ik ben blij dat ik dit heb gedaan, maar ik blijf thuis. Dat is toch mooi?’

Tekst gaat verder onder de foto

SGP als springplank

Second Love groeide in de eerste jaren gestaag totdat in 2013 de gereformeerde politieke partij SGP oppositie ging voeren tegen de site: ‘Ik dacht even: dit gaat fout. Maar het tegenovergestelde gebeurde. We kwamen op radio, tv, in de krant. De servers klapten bijna uit elkaar. Die aandacht gaf ons vleugels.’

Het was ook de eerste keer dat Erik écht in de schijnwerpers stond. ‘Op een ochtend kwam ik live bij Edwin Evers. Eén miljoen luisteraars. Mijn naam, mijn verhaal. Ineens wist iedereen het. Ook mijn voetbalmaatjes. Toen was het gedaan met de anonimiteit.’

Een beetje aandacht

Hij blijft het herhalen: Second Love gaat niet primair om vreemdgaan: ‘In 65 procent van alle contacten komt het niet eens tot een fysieke ontmoeting. Ze willen gewoon even flirten. Voelen dat ze bestaan. Veel mensen zitten vast in de “familie-bv”. Alles draait om het gezin. Maar ergens daarachter zit nog een mens.’ De site is streng gereguleerd. Geen naakt, geen ordinaire teksten. ‘Alles wordt gekeurd. We willen het niveau normaal houden. Het moet zeker geen sekssite worden.’

Erik is geen man van borstklopperij. ‘Ik had er vanaf het begin voor kunnen kiezen om overal te gaan zitten, maar dat heb ik bewust niet gedaan. Ik hoef geen gezicht van een beweging te zijn. Maar als je me vraagt naar het waarom, dan vertel ik het graag: mensen zoeken geen uitweg, ze zoeken verbinding.’

Tekst gaat verder onder de foto

Groeiende niche

Second Love draait stabiel. Er zijn zo’n 150.000 actieve gebruikers per maand. ‘En het groeit. Niet meer explosief, maar wel constant. We zien steeds meer singles, open relaties, mensen die bewust op zoek zijn naar aandacht. En mensen die terugkomen. Het is een behoefte die blijft terugkeren.’

Internationaal is het minder succesvol: ‘We zijn een paar keer naar Zuid-Amerika gegaan. Fout. Te ver weg, andere taal, andere cultuur, andere valuta. Dat hadden we niet moeten doen. In Nederland en België snappen mensen wat we doen. Dat is genoeg.’

Een verkoop? ‘Mijn compagnon is 71. We hebben afgesproken: we stoppen samen, of we gaan samen door. We hebben het samen opgebouwd. Dan rond je het ook samen af.’ En daarna? ‘Misschien iets met eenzame ouderen. Dat lijkt me mooi. Maar ik heb geen haast. Ik hoef niks.’

Monogamie

En de monogamie? Daar gelooft Erik nog steeds in: ‘Ik ben zelf geen type dat er op los leeft. Ik geloof echt dat je gelukkig kunt zijn met één iemand. Maar dat betekent niet dat je nooit iets mist. En om te zoeken en te vinden wat je mist, dat misgun ik niemand.’

Tekst: Frank Vijg & Jan Dirk Stouten

Fotografie: Vincent van Dordrecht