‘Zelfs al loop je alleen, het is nog steeds een teamprestatie.’ Dat zegt Martin van der Bok van Moore DRV over de marathon van Rotterdam. Vier keer liep hij de 42 kilometer en 195 meter in zijn stad en een vijfde editie gaat er ooit ook komen, belooft Martin. ‘Niet dit jaar, maar ik moet er nog één lopen om een periode af te sluiten.’
Martin verloor op jonge leeftijd zijn ouders en moest ook veel te vroeg afscheid nemen van drie zussen. ‘Ik heb altijd gezegd dat ik voor al mijn overleden familieleden een marathon wil lopen. In 2016 liep ik mijn eerste, in 2019 mijn vierde. Na de coronaperiode ben ik nooit meer opgestart met trainen, maar dat ik het ga doen staat vast’, vertelt hij.
‘Ik heb veel meegemaakt in mijn leven, maar toch heeft het me ook kracht gegeven. Ik durf wel te zeggen dat ik nooit had bereikt wat ik heb bereikt als mijn ouders nog leefden. Dan was ik nooit zo sterk geweest. Ik probeer er ook het positieve van in te zien. Ik stortte me vol op mijn studie en werk.’
Martin verloor op jonge leeftijd zijn ouders en moest ook veel te vroeg afscheid nemen van drie zussen. ‘Ik heb altijd gezegd dat ik voor al mijn overleden familieleden een marathon wil lopen. In 2016 liep ik mijn eerste, in 2019 mijn vierde. Na de coronaperiode ben ik nooit meer opgestart met trainen, maar dat ik het ga doen staat vast’, vertelt hij.
‘Ik heb veel meegemaakt in mijn leven, maar toch heeft het me ook kracht gegeven. Ik durf wel te zeggen dat ik nooit had bereikt wat ik heb bereikt als mijn ouders nog leefden. Dan was ik nooit zo sterk geweest. Ik probeer er ook het positieve van in te zien. Ik stortte me vol op mijn studie en werk.’
Coachen
‘Ik ben naast mijn werk ook 12 jaar docent geweest op de Hogeschool Rotterdam, waar ik jonge enthousiaste mensen kon coachen. Ik wilde mensen helpen die hulp nodig hadden. Dat heeft ook weer met mijn eigen achtergrond te maken. Ik had als jonge kerel ook hulp nodig. Mensen die het nodig hebben, moeten hulp krijgen. Daar ben ik heel gevoelig voor.’Emotioneel
Komende zondag kijkt Martin op televisie naar de 43ste editie van de NN Marathon Rotterdam. ‘Ik kan me mijn eerste marathon nog goed herinneren. Dat was ook de mooiste. Alles was voor het eerst. Alle indrukken. Het was heel emotioneel. Wildvreemde mensen moedigen je aan, schreeuwen je naam. Het gevoel van saamhorigheid is heel bijzonder. Het niet alleen doen. Zo voelt het, vind ik. Dus zelfs al loop je alleen, het is nog steeds een teamprestatie.’Tekst: Cris Rolandus
