5 november is voor Paul van Weelden van Van Weelden Wonen een dag met een bijzondere lading. Het is de dag van zijn verjaardag, maar dat is niet het enige wat deze datum zo bijzonder voor hem maakt. ‘Gisteren was ik even niet bereikbaar’, zegt Paul. ‘Soms kruip ik een beetje in mijn schulp, er is nou eenmaal veel gebeurd op 5 november.’
Dit jaar viel er echter ook goed nieuws te vieren. Paul heeft zich gisteren ingeschreven in het register van de SCVM, de Kamer Woningen. Voor een makelaar een belangrijke erkenning van kennis en integriteit.
‘Twee jaar geleden schreef ik mijn bedrijf, Van Weelden Wonen, in bij de Kamer van Koophandel. En toevallig was mijn oma ook op 5 november jarig. Genoeg redenen om te vieren, zou je zeggen. Maar er is helaas meer.’
Voor dat verhaal moeten we twintig jaar terug in de tijd. Het is 5 november 2004 en Paul is met zijn toenmalige partner in het Dijkzigt ziekenhuis. Zijn schoonmoeder overlijdt na een lang ziekbed. ‘Drie jaar later herhaalt de geschiedenis zich, dit keer in het Ruwaard van Putten ziekenhuis in Spijkenisse. Op dezelfde datum, op 5 november, sterft mijn eigen moeder. Het geeft een bijzondere lading aan deze datum.’
De marathon van New York werd een onvergetelijke ervaring. Paul kan de emotie nog steeds voelen als hij terugdenkt aan het moment dat hij de finishlijn passeerde. ‘Ja, ik geef het eerlijk toe: ik huilde. Er kwam zoveel los. Verdriet maar zeker ook vreugde.’
‘Dat verdriet herinnert aan hen die er niet meer zijn. Het maakt de dag nog altijd bijzonder. De scherpe randjes zijn eraf, wat overblijft is iets rauws en puurs, iets wat veel mensen die een of beide ouders verloren zijn waarschijnlijk wel zullen herkennen.’
Dit jaar viel er echter ook goed nieuws te vieren. Paul heeft zich gisteren ingeschreven in het register van de SCVM, de Kamer Woningen. Voor een makelaar een belangrijke erkenning van kennis en integriteit.
‘Twee jaar geleden schreef ik mijn bedrijf, Van Weelden Wonen, in bij de Kamer van Koophandel. En toevallig was mijn oma ook op 5 november jarig. Genoeg redenen om te vieren, zou je zeggen. Maar er is helaas meer.’
Voor dat verhaal moeten we twintig jaar terug in de tijd. Het is 5 november 2004 en Paul is met zijn toenmalige partner in het Dijkzigt ziekenhuis. Zijn schoonmoeder overlijdt na een lang ziekbed. ‘Drie jaar later herhaalt de geschiedenis zich, dit keer in het Ruwaard van Putten ziekenhuis in Spijkenisse. Op dezelfde datum, op 5 november, sterft mijn eigen moeder. Het geeft een bijzondere lading aan deze datum.’
Tekst gaat verder onder de foto
New York
In 2012, terwijl hij de kalender bekijkt, valt het Paul op dat de marathon van New York in 2017 op 5 november valt. Voor hem is het een teken. ‘Die marathon moest ik lopen, voor mijn moeder en schoonmoeder. Ik twijfelde geen moment.’ Toen de werkdruk echter dreigde roet in het eten te gooien, was het zijn huidige partner, Petra Jansen, die hem aanmoedigde om door te zetten. ‘Dat zetje had ik net even nodig’, lacht hij.De marathon van New York werd een onvergetelijke ervaring. Paul kan de emotie nog steeds voelen als hij terugdenkt aan het moment dat hij de finishlijn passeerde. ‘Ja, ik geef het eerlijk toe: ik huilde. Er kwam zoveel los. Verdriet maar zeker ook vreugde.’
Hand in hand
5 november is voor de Rotterdammer een dag geworden van uitersten, waarin verdriet en vreugde echt hand in hand gaan. ‘Verdriet is een onderdeel geworden van die dag. En hoe gek het ook klinkt, dat is mooi. Zonder houden van heb je geen verdriet.’‘Dat verdriet herinnert aan hen die er niet meer zijn. Het maakt de dag nog altijd bijzonder. De scherpe randjes zijn eraf, wat overblijft is iets rauws en puurs, iets wat veel mensen die een of beide ouders verloren zijn waarschijnlijk wel zullen herkennen.’
Tekst: Cris Rolandus
Fotografie: Vincent van Dordrecht / Paul van Weelden (privé)