Je moet je eigen feestje maken

Alsof je een boetiekhotel binnenstapt in plaats van een IT-bedrijf. Het kantoor van Axoft op de achtste etage van het imposante gebouw De Admiraal aan de Admiraliteitskade ademt hotel-chique. Geen verkeerde plek. Met uitzicht op het Boerengat, de Erasmusbrug en het Kralingse Bos is het er zelfs op grijze dagen mooi, vindt ook new business director Wim Milder. Niet alleen een drijvende kracht achter het bedrijf, maar ook iemand met een warm sociaal hart.

Fijne vibe hier, Wim.

‘Goed hè? We zitten hier al sinds september 2022 en het verveelt geen moment. Voor het interieur hebben we een dame ingehuurd, die betrokken was bij het tv-programma VT Wonen. Een goede keuze, want zelf hadden we er waarschijnlijk weer zo’n typisch industrieel IT-kantoor van gemaakt. Ieder z’n vak. We merken dat mensen hier graag werken en zakelijke relaties hier graag komen.’

Je was met de andere partners van Rotterdamse Zaken aanwezig bij de WielerZesdaagse; heb je iets met wielrennen?

‘Er zitten heel wat uurtjes van mij in, maar ik kíjk er liever naar dan dat ik het zelf doe. Sport is sowieso leuk om naar te kijken. Met mijn levensstijl moet ik er toch aan geloven, anders groei ik helemaal dicht. Maar buiten een beetje bootcamp-achtig boksen op vrijdag en af en toe wat personal training, ben ik sportief niet heel actief.’

Tekst gaat verder onder de foto

Maar wel op maatschappelijk vlak, toch?

‘Met plezier en toewijding, ja. Zo zet ik samen met Nicole van Namen van Handen van Humanitas en Jan Dirk Stouten het Kneiter Festival op, dat we in oktober dit jaar in de Doelen willen organiseren. Dat is een feest voor Rotterdamse ouderen die de stad na de Tweede Wereldoorlog weer hebben opgebouwd. Een mooi moment, want dit jaar is het tachtig jaar geleden dat de oorlog is beëindigd. Tegelijk, en daar proberen we met dit festival óók aandacht voor te vragen, is er veel eenzaamheid onder deze groep stadsgenoten. Dieptriest dat dit onder ouderen zo’n groeiend probleem is, ook in onze stad.’

Daar heb je je met Axoft ook in coronatijd voor ingezet?

‘Tijdens de pandemie hebben we een tabletactie voor Rotterdamse verpleeghuizen georganiseerd. Met heel veel medewerking van onder andere de gemeente en KPN hebben we ervoor gezorgd dat bijna alle verpleeghuizen in de stad binnen een week van tablets waren voorzien. Niet lullen maar poetsen. Zo konden bewoners via videobellen contact houden met hun dierbaren.’

Omzien naar een ander is iets wat je van huis uit hebt meegekregen?

‘Mijn moeder zorgde altijd voor alles en iedereen. Zij heeft me dat meegegeven. Mijn vader ook natuurlijk, maar als kostwinner was hij altijd aan het varen voor zijn werk. Hij is er nog gelukkig, 94 jaar. Hij woont op zichzelf, is nog heel zelfstandig. Ik ga heel graag met hem op pad naar Rotterdamse zaakjes om een biertje te drinken of een bal gehakt te eten. Het is zo belangrijk voor ouderen dat ze er even uit zijn. Hoe druk ik het ook heb, ik probeer mijn vader zo vaak mogelijk mee te nemen.’

Tekst gaat verder onder de foto

Je hebt ook gezongen tijdens het Zing je Schor Gala voor het Familiehuis Daniel den Hoed?

‘In Theater Walhalla heb ik inderdaad getracht te zingen voor dat doel. Ik was er al drie jaar voor gevraagd, maar op zo’n podium staan als je niet kan zingen? Nou ben ik niet vies van aandacht en ik schaam me niet voor mijn vocale prestaties, want het is voor het goede doel. Maar ik heb wel mijn twee kapsters gevraagd als achtergrondzangeressen. Sta ik in ieder geval niet in m’n eentje voor lul. Deden ze met alle liefde. Toen ik dertig seconden voor mijn optreden de microfoon in mijn handen kreeg gedrukt, dacht ik wel even: holy shit, nu gaat het echt gebeuren. En zingen met een liveband is toch net even anders dan meezingen in de auto. Maar ik heb het gedaan, samen met het geweldige publiek. Er is geen Neil Diamond aan mij verloren gegaan, maar het was wel beter dan Bløf, haha!’

Je werkt inmiddels alweer elf jaar bij Axoft. Nog naar je zin?

‘Hiervoor had ik dertig jaar bij één organisatie gewerkt. Toen ik bij Axoft was aangenomen, dacht ik: ik doe dit drie tot hooguit vijf jaar en dan weer door. Maar intussen zit ik er alweer elf jaar. Nog steeds met ontzettend veel plezier. In mijn huidige rol als new business director ben ik het gezicht van Axoft naar buiten toe. Daar hoort ook netwerken bij, wat mij goed ligt. Ik hou van mensen en vind het leuk onze producten en diensten onder de aandacht te brengen. Bij Axoft hebben we een grote diversiteit aan klanten van uiteenlopende branches en heel verschillende grootte. De omgang met al die verschillende klanten maakt mijn werk zo mooi. Ik ben op m’n zestiende begonnen met werken, 41 jaar inmiddels. Ze zeggen weleens dat je met veertig jaar werken met pensioen mag. Ik ben nu 57 en moet er niet aan denken. Ben in de bloei van mijn leven, haha. Formeel mag ik nog tien jaar, gelukkig. Wat mij betreft nog wat langer.’

Tekst gaat verder onder de foto

Heb jij ooit een mentor gehad, iemand die belangrijk is geweest voor jouw ontwikkeling?

‘Levenservaring, dát helpt je verder. Tuurlijk zijn er altijd mensen die iets in je zien en je een kans geven. Dat is ook gebeurd en daar ben ik dankbaar voor. Maar weet je, terugkijken heeft geen zin. Ik vind dat je je levensplaatje zelf moet inkleuren en dat je grotendeels zelf verantwoordelijk bent voor je geluk. Andere mensen kunnen daar ook een rol in hebben, maar je moet vooral je eigen feestje maken.’

Wat voor impact hoop je achter te laten?

‘Daar ben ik nuchter in. Binnen het zakenleven ben je binnen een maand vergeten. En dat is niet erg. Het leven is meer dan het individu, je bent een rimpeling in de rivier. Ik heb ook niet voor vrede in het Midden-Oosten gezorgd of zo. Wel kleinere brandjes geblust. Als iedereen dat wat meer doet in zijn eigen omgeving, zou de wereld er een stuk mooier uitzien. Een beetje lief zijn voor elkaar, oog hebben voor een ander. Want van zurigheid worden over het algemeen alleen augurken beter.’

Tekst: Nienke Landré

Fotografie: Vincent van Dordrecht