‘Morgen kan het afgelopen zijn, dus geniet!’, zegt Hendrik van der Wyck van De Tuin van de Vier Windstreken. Eerder dit jaar overleed een personeelslid van Hendrik plotseling. ‘Als een donderslag bij heldere hemel. Hij was 25 jaar bij ons in dienst.’
‘Je denkt na over wat er gebeurd is, je ziet het niet aankomen. Het is niet te bevatten. Het leven gaat uiteindelijk verder en dat vind ik af en toe best eng. Je raakt heel snel in de vergetelheid. Maar gelukkig denk ik elke maandagochtend aan Onze Jan als ik weer bij De Tuin kom. We dronken iedere maandag koffie. Dan bespraken we het weekend.’
Het tragische overlijden van een werknemer heeft Hendrik aan het denken gezet. ‘Je denkt ook na over jezelf. Ik ben inmiddels op leeftijd, en jeetje man, het is allemaal zo vergankelijk. Het kan zo snel gaan. Dus geniet.’
‘Het is heel moeilijk om goed personeel te krijgen, maar we zijn in beide zaken fantastisch bemand. We kunnen alle kwaliteit leveren die we willen leveren. Het is goed zo.’
‘Je denkt na over wat er gebeurd is, je ziet het niet aankomen. Het is niet te bevatten. Het leven gaat uiteindelijk verder en dat vind ik af en toe best eng. Je raakt heel snel in de vergetelheid. Maar gelukkig denk ik elke maandagochtend aan Onze Jan als ik weer bij De Tuin kom. We dronken iedere maandag koffie. Dan bespraken we het weekend.’
Het tragische overlijden van een werknemer heeft Hendrik aan het denken gezet. ‘Je denkt ook na over jezelf. Ik ben inmiddels op leeftijd, en jeetje man, het is allemaal zo vergankelijk. Het kan zo snel gaan. Dus geniet.’
Twee prachtige zaken
Hendrik is samen met Herman Vaanholt eigenaar van twee prachtige zaken aan de Kralingse Plas: De Tuin van de Vier Windstreken en The Boathouse Kralingen. ‘Bij ons leeft hoe groter hoe beter of hoe meer hoe beter, niet. We hebben twee waanzinnige gezonde zaken en dat willen we zo houden’, vertelt hij.‘Het is heel moeilijk om goed personeel te krijgen, maar we zijn in beide zaken fantastisch bemand. We kunnen alle kwaliteit leveren die we willen leveren. Het is goed zo.’
Tekst: Cris Rolandus
Fotografie: Vincent van Dordrecht